Cerkiew św. Teodora Studyty w Moskwie
7735375000 | |||||||||||||||||||||||
cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||||||
Widok ogólny (cerkiewna dzwonnica po lewej) | |||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miasto wydzielone | |||||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||||||||||||
Wezwanie |
św. Teodora Studyty | ||||||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
11/24 listopada | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Moskwy | |||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji | |||||||||||||||||||||||
55°45′25,0″N 37°35′51,7″E/55,756944 37,597694 | |||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Cerkiew św. Teodora Studyty – prawosławna cerkiew w Moskwie, w rejonie Priesnienskim, w dekanacie centralnym eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wzmianki o pierwszej cerkwi św. Teodora Studyty na miejscu opisywanej świątyni pochodzą z XVI w. i sugerują, iż budowla ta powstała po 1480, przetrwała zaś do pożaru w 1547. Nowa cerkiew została wzniesiona w latach 1626–1627 jako główny sobór monasteru Fiodorowskiej Ikony Matki Bożej i Smoleńskiej Ikony Matki Bożej erygowanego przez patriarchę moskiewskiego i całej Rusi Filareta na miejscu, gdzie wracającego z niewoli w Polsce hierarchę witało moskiewskie duchowieństwo. W świątyni urządzono ołtarze świętych Teodora Studyty oraz Awerkiusza Hierapolskiego. Równolegle z budowlą sakralną wznoszono należącą do niej dwukondygnacyjną dzwonnicę, jedną z pierwszych moskiewskich dzwonnic krytych dachem namiotowym. Funkcje monasterskiej cerkiew pełniła do 1709, gdy ufundowany przez Filareta klasztor został zamknięty. Budowla stała się tym samym świątynią parafialną[2].
Cerkiew została zniszczona w pożarze Moskwy w 1812 i po wyparciu z Rosji wojsk napoleońskich odbudowano ją w nowym stylu empire, dostawiając absydę i odmiennie dekorując elewacje szerokiego przedsionka. W latach 1865–1873 dokonano kolejnej przebudowy obiektu[2].
Budowla pozostawała czynna dla wiernych do 1932, gdy została zamknięta. Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał obiekt sześćdziesiąt lat później, przy czym w latach 1984–1985 świątynia była poddawana renowacji[2].
Szczególnym kultem w obiekcie otaczana jest ikona patronalna[2].